Hep diyoruz ya ,ne ara bu hale geldik?
Geldik de gidiyoruz bile!
Allah bize akıl versin.
Nimetlerine şükredenlerden eylesin.
Perşembe akşamı arkadaşlarla sohbet ettik ardından eve doğru yürümeye başladım.
Yenigün Semt pazarının oradan geçerken bir şey dikkatimi çekti.
Pazar bitmiş temizlik görevlileri yerleri süpürüyorlardı.
Ama o da ne?
Yerlerde her zaman gördüğümden daha fazla sebze, meyve vardı.
Görülen o ki, pazarcılar satamadığı ürünleri yerlere döküp gitmişler.
İyi de nimeti yere dökmek de neyin nesi?
Dökeceğine daha ucuza ver ya da ihtiyaç sahiplerine ulaştır.
Bu kadar zor mu?
Kolay olanı yapmak işlerine geliyor olmalı ki, döküp gitmiş arkadaşlar!
Yani olayın tutulacak bir tarafı yok.
Dinimizde yardımlaşma teşvik ediliyor.
Ne var ki bu hasletlerden çok uzaklaştık.
Uzaklaştığımızın en güzel kanıtı pazarda gördüğüm manzara.
Görmemiş olmayı isterdim.
Ne var ki, gördüm.
Neden ekmek kırıntılarını bile ziyan etmeyen bir milletin çocukları nimetleri yerlere rahatlıkla dökebilir hale geldi?
Neden?!...
Neler oluyor bize?
Ne olur silkelenelim ve kendimize gelelim.
Allah’ın bize verdiği nimetler elimizden gitmeden, sahip çıkalım onlara…