Gidince,
dönüp de ardına bakmayacaksın
Ceketini alıp çıkacaksın
Gidince,
pılını pırtını toplayıp kokunu da alıp gideceksin.
Gidince,
belki ağlatacaksın ama, ağlamayacaksın.
Susup, sessizce gideceksin
İçin için kendi derdine yanacaksın
Susayacaksın çeşme başlarında
Uyuyacaksın yapayalnız kuytu köşelerde
Yanacaksın çırasız
Yanacaksın çaresiz
Yakacaksın habersiz.
Gidince,
Selam da salmayacak
Haber de almayacaksın
Kulaklarını kapatıp etrafını da duymayacaksın
Gidince,
Sevenler unuttu sanacaksın
Özlemle yanacaksın.
Yanacaksın cayır cayır
Yanacaksın alev alev
Kor kor eriyeceksin
Kendi kendine güleceksin.
Gözyaşını kendin sileceksin.
Unutma,
Gözden uzak olan gönülden de uzak olur derler
Gittin mi,
Unutulacaksın
Lakin sen,
Unutamayacaksın
Yaşanan anıları,
Yaşattıklarını
Bir ömür omuzunda taşıyacaksın.
Gittiğin limanlarda, gemileri de yakacaksın.
Dönmeyeceksin,
Dönemeyeceksin.
Velhasıl,
Her gidiş,
kiminin hoşuna
kiminin zoruna gider.
Kimini üzer,
Kiminin de ayrılık alnına yazar...
Uğur KOCABEY
Ocak 2025