Can bedenden çıkınca özgür kalırmış ruhlar
Beyhude çekilirmiş ölümden sonra "vah"lar.
Sarılma şu faniye bırak ayrılsın senden
Unutma ki dünyadır senin için bu beden.
Cahil olan bilmeden kor ateşe sarılır
Hak gerçeği görenler günahından arınır.
Ağla gözlerim ağla ne kadar ağlasan az
Savrulup gidiyorken ömrüne düşer beyaz.
Ölümsüzlük istersen, ölüm ölsün bedende
Fanilik yerde kalır yükselerek gidende.
Kalp gözüyle görmeyen geceyi kara görür
Kaderinden bihaber yazıyı tura görür.
Halbuki bu aleme pirupak gelmiştin sen
Fıtratın temiz kalır korunup helal yersen.
Üzülme, tasalanma şu dünyadan giderken
Bedensiz ruhlara bak, göreceksin gülerken.
Azrail denilen de bir melek değil mi ki
Neden bu korkuların, cennete yolun belki.
Senin dünyan bedendir dönüşecek toprağa
Çürüyüp yok olacak sarsan altın yaprağa.
Kalanlar üzülsünler şu sürgün hayatlarda
Asıl mutlu olanlar gider tahta atlarda.
Bırak dönsün şu dünya faniler sürsün sefa
Son durakta "keşke"nin çaresi yok bu defa
Alametler görüldü kıyamet de çok yakın
Vadettiği gelecek kapımızdadır Hakk'ın.
Uğur KOCABEY