Şu akan ben miyim, zaman mı bilmem
Yelkovan dörtnala, saat geçiyor.
Ha bugün ha yarın hazana ermem
Sanki kanatlanmış takvim uçuyor.

Sanma ki tükenmez bir hayattasın
Belki dönmek için en ön saftasın
Toplanmış belki de tarağın tasın
Handa bir yolcusun gelen geçiyor.

Öyle bir dünya ki kendi de fani
Bir hayata çattık unuttuk dünü
Döndü değirmenler öğüttük günü
Tırpanlar bilenmiş ömür biçiyor.

Aldanma dünyanın şeref şanına
Ne köşkü sarayı, ne de hanına
'Benim' dediklerin kalmaz yanına
Beş metre bezi de alan göçüyor,
Akleden kul olup Hakk'ı seçiyor.