Besteler nağmesiz, feryatlar sessiz
Kulağı tırmalar perdesiz çalan
Güçlüler baş üstü, suçlular arsız
Her şey tepe taklak hep alantulan.

Hakikat söylenmez, hakka susadık
Doğrular meçhulde hep falan filan
Akılsız, fikirsiz, ruhsuz yaşadık
Tabip de dermansız dertlere salan.

Gül şeffaf, kar siyah, yeşilim sönük
Adalet sahtekar, doğrular yalan
Aydınlığın yüzü zulmete dönük
Umuda kabuklar bağlatıp kalan.

Ellerimi tutan meçhul mü nedir
Beni bensiz koyan, rengimi alan
Hüzünle kardeşiz birkaç senedir
Bir hicazkar beste semada çalan,
Adalet dillerde vargit oyalan.