Bu gece uzun
sabah çok uzak.
Bulutlar kapkara,
gecem karanlık.
Hüzün çökmüş yüreğime sessiz.
Bulutlar da, gözlerim de nemli ve bahtsız
Tam da ağlama havası ikimiz için, kimsesiz.
Gözyaşı var bu gece
Bazen ince ince, bazen sağnak sağnak
Ey bulut,
neden kapkarasın,
üzgün müsün, yoksa kırgın mı ?
yoksa hayata mı dargın...
Beni sorma sakın,
Ben bu gece acıyım
Bu gece yüreklerde sancıyım
Ben aydan da, geceden de davacıyım.
Bu gece ikimiz de yorgun.
Belki ikimiz de çok şeye beyhude dargın.
Bak bu gece ayda yok aydınlık,
Bu gece şanslıyız
her yer zifiri karanlık.
Şimdi söyle bakalım
ilk damla kimden olsun ?
Olsun bakalım,
hadi o da benden olsun.
Gözyaşı kadehlerim silme dolu zaten.
Aksın, sağnak sağnak boşalsın,
acıya dönük yağarken..
Bilmem ki, yürekler ağlarken gözler neden dolar sebepsiz.
Neden birlikte ağlarlar sessiz.
Gözler de yürekler de
ağlamaz ki nedensiz.
Haydi şimdi sen başla,
Bak, yapraklar da ağlıyor damla damla.
Hepimiz ağlaşır alışırız belki zamanla...
