Ezelde ebed varken, alemde ebed nedir
Zaman içinde zaman tüm bu sırra bedeldir.
Akıl gaflet içinde idrak etmez zamanı
Bakarken göz perdeli gördüm sanır o anı.
 
Dokunmayın aklıma öyle pervane dönsün
Aşkıyla yanan gönül meşkiyle nasıl sönsün.
Huzurda şölvelensin ışık yansırken yüze
Bakarken bülbül olur sözler nakşetmiş göze.
 
Ağlarken şu yürekler başa duman mı çöker
Gülerken akan yaşlar gözden acı mı döker.
Ayrılık yaktı bizi kavuşmak söndürmez ki
Mecnun olan şu gönlü seraplar döndürmez ki.
 
İnsan olmak gerektir başı dik yürümeye
Varlığına mana kat terketme çürümeye.
Güneşte ışığa bak renkler hüzmede saklı
Akılsız insan olmaz olsa iki ayaklı.
 
Bırakın ruhum uçsun tutunsun bulutlara
Hayaller kanatlansın binsin yağız atlara.
Ruhu tutsak olanlar kıramaz zincirleri
Prangalar beyinde kelepçeli elleri.
UĞUR KOCABEY