Acıyla pişermiş, derler insanı
Ben piştim alevsiz özlemde piştim.
Acı da kâr etmez yakmaz bu canı
Yarama basılmış tuzlarda piştim,
Yürekte kor olmuş közlerde piştim.
Baharda gülmedim eylülde mahzun
Yüzümde tebessüm içimde hüzün
Çiçeksiz meyvesiz geçen bir yazım
Sarardı yaprağım güzlerde piştim,
Dönüp kızarmayan yüzlerde piştim.
Arkamdan vurmuştu dostum sandığım
Ufuk da kayboldu, benim daldığım
Hayaller yıkıldı huzur bulduğum
Bakarken aldatan gözlerde piştim,
İncitip ağlatan sözlerde piştim.
Seven sevdiğini üzer mi bilmem
Gözmüdür bu dertler nazar mı bilmem
Vurdukça sırtıma tozar mı bilmem
Ateşlerde donmuş buzlarda piştim,
Çekilmez tükenmez nazlarda piştim.
Eylül 2019
