Hoş Geldin Şeref Verdin On Bir Ay'ın Sultanı. Hanemize Nur, Gönlümüze Sürur Verdin.
Sen Gelince Şeytanlar Bağlandı, Nefisler Köreldi, Hoşgörüyü Yeniden Gönüllere Serdin.
Dargınlıklar Gitti, Kin ve Haset bitti. Sılay-ı Rahim’i Hatırlattın, Eski Dostlukları Yeşerttin.
Kalpleri Pastan, Nefisleri İhtirastan Kurtardın. Günahları Sildirdin, Açlıkla terbiye ettin...
Hoş Geldin Ey Şehri Ramazan… Keşke her şey yukarıdaki dizeler kadar kolay olsaydı. Maalesef müslümanların çoğu, senin gelişinden bihaber kin ve nefretini kusmaya devam ediyorlar. Çünkü şeytanlar kırmış zincirleri, isli gönüllerde taht kurmuş, Sultan olmuşlar… Kalpleri mühürlenmiş insanlar seni anlamak, seni yaşamak istemiyorlar. Seni misafir, etmiyorlar, Sana hürmet göstermiyorlar. Sen rahmet ve mağfiret ayısın ama senden faydalanmıyorlar... Korona bahane oldu. Teravihin atmosferini unuttuk… İmam Efendi, eskiden Cemaate; “Safları sık ve düzgün tutunuz” diyordu. Şimdi ise; “safları aralıklı tutunuz” diyor. Şeytanlar cemaatin aralarında cirit atıyorlar…
Ya Rabbi !.. bu ne haset, bu ne zülümdür. Kardeş kardeşi vuruyor, dünyanın sonu mu yoksa?.. Her yer kan gölüne dönmüş nedendir?.. Neyi paylaşamıyorlar?.. Koca dünyada herkese yer var, yeter ki şükür olsun, tefekkür olsun, tevekkül olsun… Nimet bildiğimiz teknoloji insanları robotlaştırıyor. Sosyal medya; sevgi, saygı, hoşgörü, akrabalık, ahbaplık kavramlarını yok ediyor. Gözler körelmiş, kulaklar sağır, kalpler katılaşmış; her şey çirkin, her kes birbirine yabancı oluyor…
İnsanlık bir kurtarıcı bekliyor, nerde kaldı Mehdi, ne zaman gelecek İsa?.. Deccallar zuhur etti, Dabbet’ül Arz görev başında. Yecüc ile Mecücler her yeri hercümerç ediyor… Biz ümit varız. Zira Allah (C.C.) mutlaka Nur’unu tamamlayacaktır. Zafer İslam’ın ve Müslümanların olacaktır İnşaallah…
Bu duygu ve düşüncelerle tüm İslam Aleminin Mübarek Ramazanı Şeriflerini tebrik eder, tüm insanlığa barış ve kardeşlik getirmesini Yüce Allah’tan Niyaz ederim…