Hz. İsa Kimden Kaçıyordu?

Rivayet edilir ki, bir gün Hz. İsa kendisini parçalayacak bir aslan kovalarmışçasına tüm hızıyla kaçıyormuş. Bunu gören bir kişi merak edip Hz. İsa’nın ardına vermiş,“Hayrola! Peşinde kimse yok, neden böyle nefes nefese kaçıyorsun?” der. Hz. İsa, öyle hızlı koşmaktadır ki acelesinden cevap bile veremez. Adam bir müddet daha Hz. İsa’nın peşini bırakmayıp bağırır: “Allah rızası için bir an olsun dur. Neden kaçıyorsun? Merak ettim. Ardında ne düşman var ne de yırtıcı bir hayvan. Bir şeyden korkmana gerek yok. O tarafa doğru niçin kaçıyorsun?”

Hz. İsa duraklayıp adama döner: “Bir ahmaktan kaçıyorum. Bırak yolumu kesme, kendimi kurtarayım” der. Adam şaşkınlık içerisinde sorar: “Körün gözlerini, sağırın kulaklarını açan Mesih sen değimlisin? Hz. İsa: “Evet benim” der. Adam devam eder: “Nefesiyle ölüleri dirilten sen değil misin? diye sorularına devam eder... Hz. İsa: ”Evet O benim” diye cevap verir. Adam: “Peki öyleyse ey tertemiz ruh, dilediğini yaparken niçin korkuyorsun? Alemde bu kadar mucizelerin varken seni korkutan kim? Hz. İsa: “Teni eşsiz örneksiz yaratan, canı ezelden halk eden Allah’ın tertemiz Zatına and olsun, O ismi Âzam’ı köre okudum, gözleri açıldı, sağıra okudum kulakları duydu, kocaman dağa okudum yarıldı ikiye ayrıldı. Ölüye okudum, dirildi. Hiçbir şey olmayan vücudu bulunmayan şeye okudum, meydana geldi. Fakat ahmağın gönlüne yüz binlerce kere okudum fayda vermedi…” diye cevap verir.

Adamın merakı daha da artmıştır: “Allah adının köre, sağıra, ölüye tesir edip de, Ahmak’a tesir etmemesinin hikmeti nedir? Onlar da illet, bu da illet. Neden onlara tesir ediyor da, buna tesir etmiyor?” diye sorar. Hz. İsa: “Ahmak’lık Allah kahrıdır. Ama hastalık, körlük kahır değil, bir iptila (düşkünlük) dır. İptila, acınacak bir ilettir. Ona, kul da acır, Allah da… fakat ahmaklık öyle bir ilettir ki, ahmağa da mazarrat (zarar) verir, onunla konuşana da!.. Ahmağa vurulan dağ (damga, nişan) Allah mührüdür. Ona bir çare bulmanın imkanı yoktur!...” der.

Hz. İsa gibi Allah Resulünün bile kaçtığı ahmaktan, bizim binlerce kilometre kaçmamız gerekmez mi?. Ahmak ile sohbet etmek, arkadaş olmak hem dünyamızı hem de ahretimizi mahveder… Hz. İsa’nın kaçışı korkudan değildi. O zaten emindi. Onun amacı, ahmaktan uzaklaşmamız gerektiği konusunda bizlere ders vermekti… Allah Zülcelâl, bizleri ahmaklardan ve ahmaklara arkadaş olanlardan ırak eylesin. Onların şerrinden emin eylesin.(Amin)

ALINTI: Hidayetlere Vesile Olmak / Osman Nuri Topbaş

ETİKETLER:

NELER SÖYLENDİ?