- Dayı, küçük bir virüs insanları biraraya getirdi. Herkes can korkusundan başka bir şey düşünmüyor.
Güç sahibi olan mülktedirler bile tırstı.
- Türkiye önemli sorunları karşısında da böyle biraraya gelip çözüm üretseydi, ekonomimiz çok daha iyi olur, böyle günlere hazırlıklı yakalanırdık.
- Haklısın Dayı. İnsanlar siyaset uğruna ötekileştirildi ve ayrıştırıldı.
- Çok bileşenli bir denklem bu. Emperyalist ülkeler birliğimizi dirliğimizi bozmak için çok uğraştı çok...
Hâlâ da devam ediyorlar.
Yerli işbirlikçileri de boş durmuyor.
- Dayı, yanlış uygulamalarla PKK ve FETÖ gibi terör örgütlerinin çanağına su konuluyor.
Bu yapılmasa susuzluktan ölecekler.
- Doğru.
Strateji doğru olmalı.
Bir kez daha aldatılma ve kandırılma lüksümüz yok.
Gel, Türkiye’nin birlik ve beraberliğine vurgu yapan Bingöllü Şair Hacı Gürhan’ın ‘Ben Anadoluyum’ isimli şiirini bir okuyalım.
- Okudum ve dinledim Dayı.
Malatyalı bir vatandaş bu şiiri okumuş ve paylaşmış.
Sosyal medyada paylaşım rekorları kırdı.
- Malatya deyimi ile " Allah'ına kurban onun."
Okudu isen bir kez daha oku. Kılcal damarlarına kadar işlesin.
BEN ANADOLUYUM
Ben Anadoluyum, yiğidim çatıktır kaşım
Bir babanın öz oğluyum, yedi gardaşım.
Yedi oğlum vardır, biri Aras’tır, bir ucunda Ferhat,
Bir kızım var Dicle’dir, bir oğlum var Fırat.
İki ikizim var, Seyhan Ceyhan, kıskançlık verirler yâda,
Her nesneye can verilir yeşil Çukurova’da.
Bir oğlum vardır uzun boyludur rengi kızılca,
Bir kızım vardır kaşları hilaldir adı Sakarya.
İşte benim ben, ben Anadoluyum…
Ben Türküm, Kürdüm Zazayım, Lazım, Çerkezim, Dadaşım,
Dedik ya bir babanın oğluyum, yedi gardaşım.
Ben Karadeniz’de Lazım, Hazar Denizi’nde Abazım,
Bir elimde kemençe, bir elimde sazım,
İşte benim ben, ben Anadoluyum…
Ben Ağrı Dağı’nda güvercinim, Bitlis’te Ahlat, Van’da Gevaşım,
Ben Bingöl Dağları’na çobanım, Muş ile gardaşım,
Hakkari’de Ahmedi Hani, fakiri Seyhan’a kuşum,
Ben Cizre yollarında Menzil ile yoldaşım,
Batman’da petrol, Diyarbakır ovasında pamuk, Melik Ahmet dükanında kumaşım,
Ben Siirt’te Koçero, Mardin’de Süryani, Antep’te şahin, Urfa’da Halilurrahman sofrasında aşım
Ben Erzincan’da Terzi Baba, Elazığ’da Gakkoşum
Munzur’da Alevi, Sivas’ta Kızılbaşım
İşte benim ben, ben Anadoluyum.
Ben Hatay’da Arabım, Habibi Nacara yandaşım
Ben Malatya, Adıyaman, ben Maraşım
Ben Kayseri, Kırşehir, Kırıkkale’de eğilmez başım
Yozgat, Tokat, Ankara vatan duvarında taşım
Adana, Antalya, İzmir, Bursa’dan hoşum
Sakarya, İzmit, İstanbul aşkıyla sarhoşum
Ege’de efe, Trakya’da roman, Marmara’da mamoşum
Ben yurtta sulh, cihanda barışım
Ben Kur’an-ı Kerim ışığında çağdaşım
Ben Anadolu erenleriyim, Mevlana, Yunus, ben Hacı Bektaşım
Ey sevgili kendine gel, sen bensin ben sizim
Çanakkale’de yatan binlerce kefensizim
Beni benden ayırmak ne mümkün, aynı bedenim aynı kemiğim, aynı tırnağım,aynı dişim
Ben anayım, ben babayım, ben dayı yeğenim, ben eşim
Ya Rabbi sana arzı niyazım var, ayırma beni Hak’tan
Ya Rab koru beni düşmanlardan, dış mihraktan
35 yıldır ne baharım var, ne yazım ne kışım
Ben üzgünüm, ben kırgınım, ben ağlayan ağlayan gözlerde yaşım
Ben Gürhan’ım, garip ozanım, bu topraklarda vatandaşım