Z kuşağı, 1996 yılları ile 2002 yılları arasında doğanların oluşturduğu kuşaktır. 2002 yılından sonra doğanlar ise bugün 19 yaşında ve siyasi iktidar olarak sadece AKP dönemini yaşadılar. Z kuşağının en önemli özellikleri yaratıcı ve işbirlikçi olmaları, kendi kendini yönlendirmek ve her türlü bilgiye çok hızlı erişebilmeleridir. Adına Z kuşağı dediğimiz bu gençlere Türkiye'nin nereden nereye geldiğini anlamaları için, biraz eski ve yeni Türkiye'den söz edelim. AKP'nin 19 yıllık iktidarı döneminde yani yeni Türkiye'de milletçe isyan ettiğimiz öyle olaylar, öyle gelişmeler yaşandı ki, öyle sözler söylendi ki, "Eski Türkiye'yi"mumla arar hale geldik. Her vesileyle yeni Türkiye'den söz edenler, demokrasi ve özgürlükler konusunda ülkemize irtifa kaybettirdi. İşçi ölümlerinde, gelir eşitsizliğinde, kadın cinayetlerinde Avrupa'da birinci, yoksullukta sonuncu olduk. İşsizlerin sayısı 10 milyona dayandı, insanlar askıda ekmeğe ve pazar artıklarına muhtaç edildi.
Evet, eski Türkiye'de zaman zaman siyasi istikrar yoktu, ülke koalisyon hükümetleriyle yönetiliyordu. Faizler ve enflasyon hep yüksekti. Ancak devlet tek adamın iki dudağı arasından çıkan söz ve uygulamalarla yönetilmiyordu. İyi kötü bir demokrasi vardı ve Parlamento işlevini koruyordu. Yolsuzluk ve rüşvet bu kadar ayyuka çıkmamıştı. Adaletsizlik, haksızlık ve hukuksuzluk, hukuk devletini bu denli ayaklar altına almamıştı. Düzmece delillerle yüzlerce ordu mensubu general, subay ve astsubay ile gazeteci ve bilim adamı zindanlara atılmamıştı. Eski Türkiye'de bugünkü kadar siyasi gerginlik yoktu, millet kutuplaştırılmamıştı. Yoksulluk bu kadar artmamış ve gelir dağılımı bu kadar bozulmamış, işsizlik bu denli korkutucu boyutlara ulaşmamıştı. Terör saldırılarıyla, deprem ve çığ felaketleriyle,
ihmal ve denetimsizlikten kaynaklanan işçi ölümleriyle, kadın cinayetleriyle, katliam gibi tren ve trafik kazalarıyla, maden ocağı kazalarıyla ülke bu kadar sarsılmamıştı!
Eski Türkiye'de; Anayasa askıya alınmamıştı, parlamento işlevini kaybetmemişti, devletin önemli kurumları FETÖ tarafından ele geçirilmemişti. Kuzey Irak'ta askerin başına çuval geçirilmemişti. Süleyman Şah'ın kabir nakliyle Türkiye ilk kez toprak kaybetmemişti. Terör örgütü ve yandaşları sivil itaatsizlik eylemlerine kalkışmamıştı.. Hukukun üstünlüğü vardı, medya üzerinde bu kadar ağır baskı yoktu, basın daha özgürdü.İnsan hakları ihlalleri bu kadar olmamıştı, Türkiye, AİHM'ce bu kadar çok tazminat davalarına mahkum edilmemişti. Yargı tarafsız ve bağımsızdı. Tarım yok edilmemişti, üretim vardı, çiftçi hayatından memnundu. Patates, soğan ve saman ithal edilmiyordu. Doğa bu kadar tahrip ve talan edilmemişti. Hayvancılık ölmemişti, canlı hayvan ithalatı yapılmıyordu. Zengin ve yoksul arasında orta sınıf vardı ve zenginle yoksulun arası bu kadar çok açılmamıştı. Zengin ve fakir herkes et yiyebiliyordu. Emekli, memur, asgari ücretli hayat pahalılığı altında bu kadar çok ezilmemişti. Vatandaşın bankalara borcu bugünkü kadar değildi. Açlık ve yoksulluk bu kadar artmamıştı. Açlıktan ve yoksulluktan intiharlar olmamıştı. 5 milyona yakın Suriyeli ülkenin başına bela edilmemişti. Türkiye, komşu ülkelerle kavgalı değildi, dış politikada istikrar ve kararlılık vardı.