Bazı insanların gözü doymak nedir bilmiyor. Dünyayı bağışlasınız, altından saraylarda oturtsanız yine gözleri açtır! Çünkü bu insanların gözünü hırs bürümüş. Bunlar paraya-pula, mala-mülke sahip oldukça, hep daha fazlasını isterler. Gözleri bir türlü doymak bilmez. Bunların karnı tok olsa da, gözleri hep açtır... Çok varlıklı oldukları halde paylaşmasını asla bilmezler ve şöyle düşünürler: "başkaları için mi kazandım." 'Elbette başkaları için kazanmadın. Ama kazandığını oturup adam gibi yemesini bil. Kendine ve çevrene yararlı insan ol. Bulunduğun her ortamda aç gözlülük yapma ve insanlığın yüz karası olma!'
Varlık içinde yoksulluk çeken insanlara Allah'ın bir hikmeti olsa gerek ki, kendi zenginliğinden kendisi yararlanamıyor. İbret alsınlar diye, Allah bu açgözlü insanlara ağız tadıyla malını yedirmeyi nasip etmiyor. Çünkü bunlar dünya malına adeta tapmışlar. Kazalardan, ihmallerden, cimrilikten, hırstan ders alınmadığı içindir ki, felaketler zincirinin sonu gelmiyor. Aslında bütün bu acıların temelinde "açgözlü olmak" yatıyor. Ne yazık ki, kısa ve gayri meşru yoldan zengin olma hırsı, açgözlü olmayı ve ihmali de beraberinde getiriyor.
İHMAL VE AÇGÖZLÜ OLUNCA BAKIN NELER OLUYOR:
-Maden kazası oluyor, faciaya dönüşüyor...
-Deprem oluyor, felaketle sonuçlanıyor...
-Yağmur yağıyor sel oluyor, felakete dönüşüyor...
-Trafik kazası oluyor, katliama dönüşüyor...
-İş yerlerinde iş kazası oluyor, ocaklar sönüyor...
-Protesto eylemleri oluyor, insanlar hayatını kaybediyor...
-Siyasi tartışmalar oluyor, kavgaya dönüşüyor...
-Hukuksuzluk oluyor, adaletsizliğe dönüşüyor...
-Denetim yapılmıyor, hayatımız tehlikeye giriyor…
Dikkat ediyorum da, dünya malı için birbirimize yapmadığımız kötülük kalmıyor. Cimriliğin ve aç gözlülüğün, ne Allah katında, ne de insanlık aleminde asla yeri yoktur. Ne diyelim, bu aç gözlü insanların, Allah gözünü doyursun...
"Parayla şeref kazanmayın. Şerefinizle para kazanın ki, paranız bittiğinde geriye şerefiniz kalsın." Bir insanın öldükten sonra adı-sanı yaşıyorsa, insanlık adına yaptığı iyi hizmetleriyle anılıyorsa, işte şerefli insan ben ona derim...