Kurban ibadeti, Sevinç ve Hüzün Bayramı-1-

Kurban; Yaklaşmak, Allah’a yakın olmaya vesile olan şey anlamına gelen "kurban" kelimesi, dini terim olarak, Allah rızasını kazanmak amacı ve ibadet niyetiyle belirli vakitte, belirli nitelikleri taşıyan hayvanı usulünce kesmek demektir.
Sevinçliyiz çünkü bu yıl 31 Temmuz 2020’de Bayram...
Dolayısıyla bu açıdan baktığımızda bahtiyarız, sevinçliyiz.
Ama aynı zamanda hüzünlüyüz, üzgünüz, içimiz buruk, sevinçlerimiz gölgeli. “Bayram gelmiş neyime, kan damlar yüreğime” sözü hatırlanıyor... Nasıl yüreklere kan damlamasın ki, zira İbrahim Peygamber tarafından kurulan ve Peygamberimiz Muhammed Mustafa tarafından kıyamet sabahına kadar süreklilik kazanan İslam ümmeti aynı zamanda hazan mevsimi yaşıyor. Büyük hüzünler yaşıyoruz aynı zamanda. Neden hüzünlüyüz. Çünkü İslam beldelerinde viraneler var, harabeler var. Harabelere dönen İslam beldeleri var.
Hüzünlüyüz çünkü iman beldeleri, eman beldeleri olmaktan çıktı. İslam coğrafyası bir ilim, irfan ve medeniyet coğrafyasından zulüm ve mazlumiyet coğrafyasına dönüşmüş halde... İslam dünyasının kadim şehirleri, dünün esenlik ve barış yurtları, bugün yaşanılması zor ve insanların terk ettiği beldeler halinde... Kan, gözyaşı ve çile... Sokaklardan kurban değil mümin kanı akarken, Açe‟nin, Arakan‟ın, Gazze‟nin, Halep’in, Irak’n, Myanmar’ın, Doğu Türkistan’ın ve  isimleri hatırlayamadığım tüm islam beldelerinin bayram sevinci kan ve gözyaşı arasında kaybolurken, acı ve hüzün dağlamaktadır yürekleri...
Bayram sevincini beklerken, sabaha eremeden şehadet şerbetini içenlerin, bayram namazını kılamadan hanesi başına göçenlerin, füzelerle, bombalarla, mermiler ve tanklarla katledilen masumların, mazlumların kanıyla kızıla boyanan gecelerin getirdiği hüzündür bayram. Babasının kucağında can veren, bayramlığını giyemeden bembeyaz kefene sarılan küçücük masum çocukların, öpülesi elleri evlat kanına bulaşmış, yüreği atılan bombalarla parça parça edilmiş anaların, çaresizlik girdabına itilmiş, hayalleri adeta kurban edilmiş babaların yüreklere saldığı hüzündür bayram...
Bu bayram üzgünüz belki. Ama Rabbimizden ümidimizi asla kesmiyoruz. Ümitvarız... Yaralı gönüllerimiz, yaşlı gözlerimiz, titreyen ellerimizle Rabbimize iltica ediyor, dergâh- ı izzetinden engin rahmetini ve sonsuz mağfiretini diliyoruz. Bu bayram sabahında hep birlikte Rahmanımıza sesleniyoruz.. Ey Rabbimiz! Müslümanlar arasına birlik-beraberlik ver. Bu günleri uyanmamıza vesile eyle. Aramıza nifak tohumu sokmak isteyenlere fırsat verme..
Evet Rabbimiz Kur‟anında ferman buyuruyor:
“Hep birlikte Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın. Parçalanıp bölünmeyin. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Hani sizler birbirinize düşmanlar idiniz de O, kalplerinizi birleştirmişti. İşte O’nun bu nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz. Yine siz, bir ateş çukurunun tam kenarında idiniz de O sizi oradan kurtarmıştı. İşte Allah size âyetlerini böyle apaçık bildiriyor ki doğru yola eresiniz.” (Al-i İmran, 3/103
Bayramlar iman kardeşliğinin gerçek tezahür sahneleridir. Bayramlar, geniş katılımla eda edilen bayram namazlarıyla, bayramın sevincini, coşkusunu, neşesini ve huzurunu ilan eden tekbirleriyle, Müslümanların birlikleri, dirlikleri, arınmaları ve günlerinin bereketli olması için yapılan vaaz, hutbe ve dualarıyla ibadet günleridir
Bayramlar, her yıl gelip geçen sıradan bir tatil günü değil, insanî ve İslamî güzelliklerin birlikte yaşandığı, birlik, beraberlik, sevgi ve saygının en güzel örneklerinin sergilendiği, toplumun bütün kesimlerinin birbiriyle kaynaştığı paylaşma ve dayanışma günleridir.
Bayramlar mutluluğun, sevincin, muştunun hakkını verme günleridir.
Bayramlar, ferdin değil, toplumun mânevî sevinci, bu heyecanın paylaşılması, gönül iklîmine girme, bütün müslümanları gönülden kardeş hissedebilmedir.
Yüce rabbimiz kalplerimiz arasındaki rabıtayı daima güçlendirsin, bizleri birlikten ve beraberlikten hiçbir zaman ayırmasın.
 
HZ. İSMAİL (A.S): TESLİMİYET ABİDESİ
Kurban bayramı Hz. İbrahim ile birlikte İslam ümmetinin doğuşunu yaşarız. Hz. İbrahim ile birlikte Hz. İbrahim‟in vefasını, Hz. İsmail‟in sadakatini, Hz. Hacer‟in teslimiyetini harmanlayarak bir bayrama dönüştürürüz. Ve bu bayram bizi geleceğe taşır. Kurban bayramının inanç, ibadet, ahlak ve tarihi boyutu var…
İnanç boyutu var, çünkü tevhid dininin nasıl doğduğunu ortaya koyan bir bayram…
İbadet boyutu var, 31 Temmuz 2020’de sabah namazından itibaren getireceğimiz tekbirlerden sonra da eda edeceğimiz Kurban bayramı namazına kadar her anı ibadet olan vakitlerden oluşuyor..
Ahlak boyutu var, çünkü biz bu bayram sayesinde iyi evlat olmayı, iyi komşu olmayı, iyi baba olmayı, iyi dost, iyi kardeş olmayı öğreniyoruz. Ve tarih boyutu var…
Hz. Adem’in oğullarıyla başladı “kurban”… Allah, Âdem (a.s)’ın oğullarından kurban kesmelerini istemişti. Habil, malının en güzelini, Kabil de en cılızını Rabbi’ne sunmuştu. Allah (c.c) da sadece samimiyetle yapabileceğinin en güzelini yapan Habil’in kurbanını kabul etmişti. Kabil’in kabul olmayan kurbanı, Habil’in kabul olan kurbanı. Habil Hakk’a kurban oldu… Alemlerin Rabbine teslim oldu.. “Kardeşim, beni öldürmek için elini uzatsan bile, ben seni öldürmek için el uzatmam. ‘Ben Allah’tan korkarım.’ (Mâide, 5/28) dedi”
Takva sahibi Habil…elini kana bulamayı reddetti.. Kabil ise kurbanı kabul edilmeyince Habil’i öldürdü. İşte Tevhid ve teslimiyet âbidesi Hz.İbrahim.. Nemrud'a karşı verdiği tevhid mücadelesinde can sınavından geçen ve bu sınavı başarıyla veren Hz. İbrahim bu kez "can yarısı" sınavındadır…. Allah ona yumuşak huylu, salih bir evlat nasip eder. Bu İsmail (a.s.)’dır.
Gördüğü sâdık bir rüya üzerine Hz. İbrahim oğluna şöyle der:
“Yavrum, ben rüyamda seni boğazladığımı gördüm. Düşün bakalım, ne dersin?” dedi. O da, “Babacığım, emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulacaksın”.(Saffât, 37/102)
Çok zor bir imtihandır bu… Emri yerine getirmek veya oğul sevgisiyle ihmale yönelmek.
O emri yerine getirdi… Çünkü o evlat konusunda imtihanı, İsmail‟ini bebek yaşta kuş uçmaz kervan geçmez bir mekanda yapayalnız bırakırken vermişti. Ciğerparesi İsmail‟ini yanına aldı…onu kurban edeceği mekana doğru yürümeye başladı…
“Nihayet her ikisi de (Allah’ın emrine) boyun eğip, İbrahim de onu (boğazlamak için) yüz üstü yere yatırınca ona, şöyle seslendik: “Ey İbrahim!” “Gördüğün rüyanın hükmünü yerine getirdin. Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız.”
“Şüphesiz bu apaçık bir imtihandır.”
Biz, (İbrahim’e) büyük bir kurbanlık vererek onu (İsmail’i) kurtardık. 6 Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık. İbrahim’e selâm olsun.” (Saffât, 37/103-109)
İbrahim Halilullah'ın sünnetidir kurban. İlk onda tulû etmiş bir bayram…
Rabbimizden gelmişti ferman…İstenilen candı… Can!...
Can ancak Allah‟a, Allah için verilirdi. O‟nun için candan geçilirdi. İsmail boyun eğdi ilk bıçak darbesine. Ama bıçak kesmedi.
Feda edilmişti can.. Dedik ya bu bu bir imtihan. Baba ve oğuldu bu sınavı birlikte kazanan..Onları kazandıran tereddütsüz iman..
İman bir kez daha vesveseyi, şeytanı ve şerri yendi. Bir kınalı koç ki, Hz. İsmail’e bedel yeryüzüne indi. Kurban o gün, bu gündür durumu müsait olan mü’minlere bir imtihan olarak vazife kılındı. İslâm kardeşliğinin ve İslâmî yardımlaşmanın bir nişanesi, nefs terbiyesinin en ağır bir nüvesi olarak sürüp geldi günümüze değin… Hz. İbrahim’in fedakârlığı… Hz. İsmail’in teslimiyeti … Her ikisinin Allah‟ın rızasına ermek için birlikte sergiledikleri takva sırrı… Kurban... İsmail olana sabır ve teslimiyet, İbrahim olana azim ve niyet... Kurban.., Hz. İbrahim ile oğlu Hz. İsmail‟in Yüce Allah‟ın buyruğuna itaat konusunda verdikleri başarılı imtihanı yâd etme…
İşte 1400 senedir her yıl, dünyanın dört bir tarafından gelen hacılar Minâ‟da kurban kesmekte…
“O hâlde, Rabbin için namaz kıl, kurban kes.” (Kevser, 108/2) İşte Mü‟minler bu emri yerine getirerek, her Kurban bayramında Hakk‟a bağlılıklarını göstermekte…
“Âdemoğlu kurban bayramı gününde Allah için kurban kesmekten daha daha sevimli bir iş yapmamıştır. Şüphesiz o kesilen kurban, kıyamet günü boynuzları, kılları ve tırnakları ile gelir. Hiç şüphe yok ki, kurbanın kanı yere düşmeden önce Allah katında kabul görür. Öyleyse gönüllerinizi kurban ile hoş edin." (Tirmizî, “Edahî”, 1.)
DEVAM EDECEK